There is only one medicine
To get rid of anger-attack:
Forgive immediately
And forget deliberately.
Sri Chinmoy, Seventy-Seven Thousand Service-Trees, part 16, Agni Press, 1999
Czytam poezję, by rozjaśnić mój umysł i oświecić moje serce.
Czytam poezję, by osłodzić gorycz mojego umysłu.
Czytam poezję, by smutki mojego serca zamienić na ekstazę mojej duszy.
Czytam poezję, by dżunglę mojego ludzkiego umysłu zmienić w ogród mojego boskiego serca.
Czytam poezję, by poszerzyć moje wewnętrzne światy i wspiąć się na moje wyższe światy.
Czytam poezję, by dostrzec i poczuć Boskie Piękno w sercu ludzkości.
Czytam poezję, by obserwować zabawę w chowanego, gorzkich łez mojego serca i rozkwitających uśmiechów mojej duszy.
Poezja poucza moje serce nieskończenie bardziej aniżeli naucza mój umysł.
Starożytnej poezji tęsknotą była wewnętrzna wolność. Współczesna poezja głodna jest zewnętrznej wolności.
— Sri Chinmoy