SriChinmoy.org
nl Meer over Sri Chinmoy
x

Ons Pad (3)

"Hoe kunnen we de Waarheid uit haar gevangeniscel bevrijden? Dat kunnen we doen via liefde. Liefde voor wie? Liefde voor God. En wie is God? God is het hoogste verlichte deel in ons. God is niets en niemand anders. Ik heb een hoofd en twee voeten. Laten we zeggen dat mijn hoofd het hoogste in mij vertegenwoordigt en dat mijn voeten het laagste in mij vertegenwoordigen, mijn onwetendheid. Ik weet dat zowel het hoogste als het laagste aan mij toebehoren. Het laagste moet het hoogste binnengaan om getransformeerd, bevrijd en vervuld te worden. Het hoogste moet het laagste binnengaan om geopenbaard en gemanifesteerd te worden.

Op ons pad is het gevoel van identificatie absoluut noodzakelijk. Het laagste moet zijn totale eenheid met hoogste voelen. Vanzelfsprekend voelt het hoogste altijd zijn eenheid met het laagste. Het is het laagste dat het extreem moeilijk vindt om één te zijn met het hoogste vanwege zijn angst, twijfel, jaloezie, enzovoort.

Wat voor soort toewijding is nodig om ons pad te volgen? Het is niet het soort van toewijding die je in andere spirituele of culturele organisaties maakt. Voor die organisaties betaal je wellicht een vaste bijdrage. Maar als ik je vraag om je toe te wijden is het anders. Ik zeg dat als je iets in mij ziet, als je licht in mij ziet of voelt, dan kan je ons pad volgen, als je dat wilt. Er zijn geen financiële verplichtingen. Je hoeft me geen vijf dollar of tien dollar te geven of zoiets. Nee! Hier is het een zaak van je eigen aspiratie - hoe oprecht en hoe regelmatig je kunt zijn in je spirituele leven. Als je niet oprecht bent zul je niet snel kunnen rennen. Maar als je oprecht en toegewijd bent, dan zal je heel snel rennen. De toewijding waar ik om vraag op ons pad is regelmaat in je meditatie en aspiratie, een oprechte innerlijke roep. Verder vraag ik niets van geen enkele leerling.

Ons pad, het pad van het hart, is ook het pad van acceptatie. We moeten de wereld accepteren. Als we ons in een grot in de Himalaya's terugtrekken of op een bergtop zitten en om ons persoonlijke succes en voldoening roepen, dan zullen we niets voor de wereld betekenen. Het is alsof jij je buikje rond eet terwijl je je broeders ondervoed en stervend van de honger achterlaat. Dat is niet goed. Als ik echt mens ben, moet ik er zorg voor dragen dat mijn broeders ook bij mij aanschuiven. Alleen als we samen eten krijgen we ware voldoening.
Op dezelfde manier voelen ware spirituele Meesters in het spirituele leven dat het hun dure plicht is om onder het oog van de mensheid te dineren en het spirituele voedsel met de mensheid te delen. Maar als de mensheid niet wil eten zoals het zou moeten, als velen nog slapen en de spirituele honger nog niet hebben gevoeld, wat kunnen de spirituele Meesters dan uitrichten? Maar als er zoekers zijn met oprechte honger, dan zegt de spirituele Meester tot hen, "De maaltijd is klaar. Laat ons samen eten."

Op ons pad van acceptatie moeten we weten dat de aarde verre van volmaakt is. Maar tenzij we het aardebewustzijn accepteren, hoe kunnen we het dan ooit verbeteren? Als iemand ergens pijn heeft, moet ik hem masseren. Alleen dan zal zijn pijn verdwijnen. Evenzo, als de aarde op een bepaalde plek onvolmaakt is, moet ik het met mijn aspiratie en betrokkenheid aanraken. Alleen dan kan ik het transformeren. Zolang als het aardebewustzijn nog niet volledig gerealiseerd is, zal ik proberen op aarde te blijven om de mensheid van dienst te zijn met mijn innerlijke bewustzijn."

Sri Chinmoy - "The Master and The Disciple"